ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΩΝΤΑΣ ΕΝΑ ΝΕΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ & ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΝΗΣΙΑ – Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ.
Ομιλία Δημάρχου Ιθάκης στο 1ο αναπτυξιακό συνέδριο.
Μικρό νησί δεν σημαίνει πλέον αναγκαστική απομόνωση, δημογραφικό μαρασμό και αιώνια οικονομική εξάρτηση. Κάποια μικρά νησιά όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη, ανάμεσά τους κι η Ιθάκη, ξυπνάνε από μακρόχρονο λήθαργο και αρπάζουν τις ευκαιρίες που τους παρουσιάζονται. Κάποια γίνονται πρότυπα, κάποια άλλα επιλέγονται σαν νησιά-πιλότοι για την ενεργειακή μετάβαση στα πλαίσια της Διακήρυξης «Έξυπνα Νησιά». Κομμάτι του οράματός μας είναι – και προσπαθούμε – να ανοίξουμε ένα διάλογο με την κοινωνία, ενθαρρύνοντας την οικονομία που παράγει η κοινωνική και εδαφική συνοχή. Η πρώτη μου παρατήρηση, λοιπόν, έχει να κάνει με αυτό, με τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε το ζήτημα της Νησιωτικότητας, ως μειονεξία, ενώ στην σύγχρονη γεωπολιτική, οικονομική και πολιτιστική πραγματικότητα πρόκειται για δυνάμει πλεονέκτημα.
Ας περάσουμε τώρα στο κυρίως θέμα μας, τις συγκοινωνίες και τις μεταφορές που και πάλι πιστεύω πως θα πρέπει να δούμε με ένα άλλο πνεύμα, ευρύτερο, πιο σύγχρονο, συνυφασμένο με τον ειδικό χαρακτήρα και τις συγκεκριμένες ανάγκες κάθε νησιού χωριστά. Η σύνθεση της τοπικής κοινωνίας, η τοπική αγορά, η μορφολογία και οι ορεινοί όγκοι των νησιών, η φυσιογνωμία του τουρισμού που προσελκύει, η συνοχή της τοπικής επιχειρηματικότητας, όλα έχουν να κάνουν με το ζητούμενο των συγκοινωνιών και των μεταφορών, που πιστεύουμε πως δεν μπορεί πλέον να βασίζεται σε πελατειακές αντιλήψεις, ούτε να είναι μονοδιάστατο ως μοντέλο. Με τον όρο «συγκοινωνία» δεν μπορεί να εννοούμε πλέον μεμονωμένα μια ακτοπλοϊκή σύνδεση, όσο ζωτικής σημασίας κι αν είναι αυτή για το νησί μας. Στην έννοια συμπεριλαμβάνονται οι μεταφορές πάνω στο νησί, οι οδικές υποδομές, τα λιμάνια και οι λιμενικές υποδομές, τα αεροδρόμια, τα ελικοδρόμια και τα υδατοδρόμια. Να μην εφησυχάζουμε, ούτε να θεωρούμε ότι παλεύοντας για το στοιχειώδες καλύπτουμε τα απαραίτητα, πόσο μάλλον τα ιδεώδη.
Έχοντας πει αυτό, δεν μπορώ παρά να αναφερθώ με θετικό πρόσημο σε δυο παράγοντες υψηλής σημασίας και μεγάλης στήριξης της καθημερινότητας στον Δήμο μας.
Το 1ο είναι επέκταση-αναβάθμιση του Λιμένα του Πισαετού Ιθάκης, με φορέα υλοποίησης την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων και την Περιφερειακή Ενότητα Κεφαλληνίας, που αναφέρθηκε πριν λίγο και ο κ. αντιπεριφερειάρχης. Ένα έργο που είχε ξεκινήσει το 2008-2009 και που πριν 4 μήνες πήρε ξανά μπροστά – και που ευελπιστούμε ότι με τους πράγματι πολύ γρήγορους ρυθμούς που προχωράει το επόμενο διάστημα να έχουμε την τιμή να το εγκαινιάσουμε και να μπορούν οι Ιθακήσιοι πολίτες να το χαρούν και να δώσει ένα μεγαλύτερο βήμα στον Τουρισμό για την Ιθάκη.
Το 2ο είναι το Λιμάνι στο Βαθύ Ιθάκης. Ως Δήμος σε συνεργασία με το Λιμενικό Ταμείο ήδη ξεκινάμε ένα πολύ μεγάλο έργο που αφορά στην αναβάθμιση του λιμανιού. Το λιμάνι στο Βαθύ καθημερινά το καλοκαίρι έχει 250 σκάφη. Αυτό σημαίνει ότι οι υποδομές που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν το νησί. Γι’ αυτό και με ένα μεγάλο έργο του Λιμενικού Ταμείου προχωράμε ώστε σε όλο το λιμάνι να υπάρχουν pillar με νερό και ρεύμα και το λιμάνι να μπορέσει να γίνει μια μεγάλη μαρίνα, ταυτόχρονα αξιοποιώντας και την μαρίνα που έχουμε στον Τσιριμπή. Έτσι πλέον θα μπορούμε να φιλοξενούμε πολλά περισσότερα σκάφη από αυτά που έχουμε σήμερα μέσα. Εδώ θέλω να πω επίσης ότι με την βοήθεια της βουλευτού Αφροδίτης Θεοπεφτάτου πλέον προχωρήσαμε στην χάραξη του αιγιαλού σε δυο ορφανά λιμάνια, στις Φρίκες και το Κιόνι, όπου ευελπιστούμε πλέον με την βοήθεια της Κτηματικής Υπηρεσίας τη νέα τουριστική περίοδο να είναι εκμεταλλεύσιμα και από Δήμο και από το Λιμενικό Ταμείο.
Και κάπου εδώ τελειώνουν τα καλά νέα για νησί μας, καθώς στη λίστα των προς επίλυση θεμάτων είναι πάρα πολλά πράγματα που χρονίζουν. Πρώτη και επίκαιρη αναφορά η σύνδεση της Ιθάκης με την Πάτρα, που ακόμα για μια φορά, παρά τους αγώνες και τις διαβεβαιώσεις, διακόπηκε πρόσφατα, στην αρχή της χειμερινής σεζόν. Ένα έργο που έχουμε δει πολλές φορές και δεν θέλουμε να ξαναδούμε. Δεν είναι αρμοδιότητά μας, ούτε στην πρόθεσή μας, ούτε καν στα ενδιαφέροντά μας να σχολιάσουμε από αυτό το βήμα τους ακτοπλόους και τις συνεννοήσεις τους. Δική μας αρμοδιότητα είναι να πιέζουμε, να αγωνιζόμαστε, να προσέχουμε ότι το καράβι είναι εκεί, είναι ασφαλές και αξιόπλοο και εκτελεί τα δρομολόγιά του κανονικά. Μικροπολιτική και συμφέροντα είναι έξω από το πεδίο της δικής μας δημοτικής αρχής. Αναγνωρίζουμε δημόσια τις προσπάθειες του Υπουργείου Ναυτιλίας, καθώς και της βουλευτού του Νομού, που είναι συνεχόμενα δίπλα μας, στη πρώτη γραμμή των αγώνων από το 2014 μέχρι και σήμερα, παρούσα στη διεκδίκηση που γίνεται όλα αυτά τα χρόνια έτσι ώστε να υπάρχει ξανά η συγκεκριμένη γραμμή. Δεν υπάρχει ομαλότητα ζωής στην Ιθάκη χωρίς ακτοπλοϊκή σύνδεση με την Πάτρα, αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους τους εμπλεκόμενους, με την ανάληψη του μέρους της ευθύνης που αναλογεί στον καθένα. Και θα ήθελα ακόμα μια φορά να πω ότι θεωρούμε μεγάλη επιτυχία αυτής της δημοτικής αρχής ότι έχει καταφέρει να δημιουργήσει σύμπνοια, συνοχή και ενωτικό κλίμα στην κοινωνία της Ιθάκης μπροστά στα μεγάλα ζητήματα του νησιού. Είμαστε όλοι μαζί, σύσσωμοι και μαχητικοί σε αυτή την διεκδίκηση, που πιστεύουμε και ελπίζουμε, ότι θα έχει μια αίσια κατάληξη για το σκοπό μας.
Μια ακόμα τεράστια αστοχία στις συγκοινωνίες μας είναι η σύνδεση και η συγκοινωνιακή ανταπόκριση της Ιθάκης με το αεροδρόμιο του Νομού μας. Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό για τον τουρισμό, τον διεθνή αστικό τουρισμό ειδικά, στον οποίο στοχεύουμε κατά προτεραιότητα, αλλά και για τους κατοίκους και τους ετεροδημότες ή τους απόδημους του νησιού της Ιθάκης που ταξιδεύουν συχνά για επαγγελματικούς ή προσωπικούς λόγους. Το ταξίδι προς Ιθάκη με αεροπλάνο γίνεται υπό ειδικές συνθήκες, με μεγάλη προσωπική προσπάθεια από την πλευρά του επιβάτη και με πολλούς ανεξέλεγκτους παράγοντες στον προγραμματισμό του. Και με την ευκαιρία να τονίσουμε πόσο ανασταλτική, αν όχι καταστροφική, είναι η αδυναμία σταθερού προγραμματισμού Στους ξένους τουρίστες, οι οποίοι κατακλύζουν την δημοτική τουριστική ιστοσελίδα μας και τα social με ερωτήσεις και διαμαρτυρίες πάνω στο πώς και το γιατί δεν μπορούμε να τους βοηθήσουμε να προγραμματίσουν έγκαιρα τις διακοπές τους, παρά θα πρέπει να περιμένουν τον Ιούνιο για να ξέρουν τα τοπικά δρομολόγια, τις συνδέσεις και τις ανταποκρίσεις.
Ένα ακόμα σημαντικότατο ζήτημα για τον Δήμο Ιθάκης είναι οι συγκοινωνίες και οι μεταφορές πάνω στο νησί, οι οποίες σήμερα είναι όχι απλώς ελλειμματικές, αλλά σχεδόν ανύπαρκτες. Εδώ θα ήθελα να πω ότι το έχουμε προσπαθήσει πολλές φορές να έρθουμε σε μια συνεννόηση με το ΚΤΕΛ έτσι ώστε να έχουμε μια επικοινωνία και μέσα στο νησί και έξω από το νησί, ειδικά με το δρομολόγιο του Αστακού και με το φέρι-μποτ ΙΟΝΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ το οποίο χειμώνα-καλοκαίρι είναι εκεί και στηρίζει την Ιθάκη. Δεν έχουμε καταφέρει να έχουμε μια επικοινωνία και θέλω να σας πω ότι εάν κάποιος φύγει από Αστακό το μεσημέρι στις 12:15 στην Πάτρα με το ΚΤΕΛ Αιτωλοακαρνανίας θα φτάσει στις 5:00, όταν πλέον με την Ιόνια Οδό ένα απλό αυτοκίνητο κάνει 50’ να φτάσει στην Πάτρα. Γιατί θα πρέπει να περάσει από όλα τα χωριά της Αιτωλοακαρνανίας. Λοιπόν, έχουμε στείλει επανειλημμένα αιτήματα προς το ΚΤΕΛ και ζητήσαμε και ζητάμε ακόμα να υπάρχει ένα λεωφορείο που θα πηγαίνει από τον Αστακό απευθείας είτε στην Πάτρα είτε στην Αθήνα. Γιατί να μην ξεχνάμε ότι το ΚΤΕΛ είναι Κεφαλληνίας & Ιθάκης, δεν είναι μόνον Κεφαλληνίας. Μέσα λοιπόν από αυτή τη συνεχή πίεση κατορθώσαμε φέτος να έχουμε κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ένα δεύτερο δρομολόγιο ΚΤΕΛ, Πισαετό-Βαθύ, αλλά η κατάσταση παραμένει προβληματική για τους κατοίκους και τους επισκέπτες του νησιού μας, οι οποίοι μπορούν να εξυπηρετηθούν μόνον ιδιωτικά και με κόστος μεγάλο.
Αφήνω το ζήτημα των υδατοδρομίων και της αδειοδότησης του υδατοδρομίου Ιθάκης πιο συγκεκριμένα σαν τελευταία αναφορά στο ζήτημα των συγκοινωνιών μας, καθώς πρόκειται για μια εξέλιξη που πιστεύουμε πως θα έχει θετικές επιπτώσεις στην καθημερινότητα και τον τουρισμό του νησιού μας, τόσο μέσα από τη σύνδεσή του με την Πάτρα, αλλά και με τα υπόλοιπα Ιόνια Νησιά και την Ηγουμενίτσα. Εξ όσων γνωρίζουμε, τα τρία υδατοδρόμια Κέρκυρας, Παξών και Πάτρας έχουν ήδη αδειοδοτηθεί με ανάδοχο την Ελληνικά Υδατοδρόμια για λογαριασμό του Οργανισμού Λιμένος Κέρκυρας και του Οργανισμού Λιμένος Πατρών αντίστοιχα και στη σειρά βρίσκεται η Κεφαλονιά, η Ιθάκη και η Ζάκυνθος, προκειμένου ΝΑ δημιουργηθεί ένα επαρκές δίκτυο στο Ιόνιο που να καθίσταται βιώσιμη η έναρξη πτήσεων των υδροπλάνων την επόμενη σεζόν (2019).
Εμείς, ως δημοτική αρχή και ως Δήμος Ιθάκης, συμμετέχουμε ενεργά στην ανάδειξη και επίλυση του ακτοπλοϊκού προβλήματος των νησιών μας. Ενδεικτικά, αναφέρουμε τη συστηματική συμμετοχή μας στο ΣΑΣ, την ενεργή παρουσία μας σε συσκέψεις και διασκέψεις με τη συμμετοχή πολιτικής ηγεσίας και εκπροσώπων των ακτοπλοϊκών εταιριών, τη συμμετοχή μας στις εργασίες του Ελληνικού Δικτύου Μικρών Νησιών, αλλά και παράλληλα πολλές και συνεχόμενες ενέργειες για την ευαισθητοποίηση και την κινητοποίηση της κοινωνίας και των ετεροδημοτών μας. Ενισχύσαμε σημαντικά την συνεργασία μας με το Λιμενικό Ταμείο. Παράλληλα, διεκδικούμε συστηματικά και επίμονα λιμενικές υποδομές και αναβαθμίσεις στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μας, αλλά και των περιορισμένων οικονομικών και ανθρώπινων πόρων που διαθέτουμε. Αυτό που προσπαθούμε, πέρα από τα προφανή και αυταπόδεικτα, είναι να περάσουμε ένα μήνυμα ότι η επαρκής σύνδεση του νησιού μας με τα διοικητικά, υγειονομικά, δικαστικά κ.λπ. κέντρα των Νομών που ιστορικά και οργανικά συνδέονται με την Ιθάκη είναι υποχρέωση της Πολιτείας και ότι δεν θα πρέπει να εγκλωβιζόμαστε σε παλιάς κοπής λογικές, συνδέεστε μ’ ένα λιμάνι, όποιο να’ναι, άρα μη μιλάτε γιατί υπάρχουν και χειρότερα. Όπως επίσης πρέπει να γίνει κατανοητό ότι μεν αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη να διασφαλιστούν οι ικανοί οικονομικοί πόροι για την χρηματοδότηση των γραμμών χαμηλής κίνησης κατά τους χειμερινούς μήνες, όμως δεν πρέπει αυτό να συγχέεται με την δική μας ανάμιξη στα εμπορικά παιγνίδια των ακτοπλόων. Η πρόσβαση των πολιτών στις υπηρεσίες μεταφορών αποτελεί δημόσιο αγαθό και δικαίωμα που δεν μπορεί να υπακούει αποκλειστικά στη λογική της ανάλυσης κόστους – ωφέλειας. Πέρα από λογιστική δεινότητα, απαιτείται κοινωνική, πολιτική και επιχειρηματική βούληση επίσης.
Η ακολουθούμενη μέχρι σήμερα πολιτική, που βασίζεται σε μια εκτενή συναρμοδιότητα διαφόρων Υπουργείων και Οργανισμών χωρίς την ουσιαστική συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στηρίζεται σε μια λογική παλιότερης κοπής από αυτήν που εμείς αναπτύσσουμε με βάση τις ανάγκες μας στην κάθε μέρα πράξη. Για μας το επίκεντρο μιας πολιτικής συγκοινωνιών και μεταφορών δεν μπορεί να είναι απλώς το μεταφορικό μέσο, δηλαδή στην περίπτωσή μας το πλοίο. Εξ άλλου είναι ακριβώς αυτή η κατεύθυνση που διαμόρφωσε συνθήκες ολιγοπωλιακές ή ακόμα και μονοπωλιακές, από τις οποίες προκύπτει η δημιουργία ομάδων νησιών τριών ταχυτήτων, κατά τρόπον που ανακυκλώνει την απομόνωση των μικρών νησιών και την αίσθηση πολιτών δεύτερης και τρίτης κατηγορίας, όπως πάρα πολλοί δήμαρχοι νησιωτικών δήμων έχουν ήδη επισημάνει σε εισηγήσεις τους σε θεσμικά όργανα και συνέδρια. Οι ακτοπλοϊκές εταιρείες οφείλουν να επενδύσουν στο σύνολό τους σε σύγχρονα πλοία και να φροντίζουν σε μακροχρόνιο προγραμματισμό των δρομολογίων τους, χωρίς αμαρτωλές προφάσεις. Γιατί ασφαλώς η ανεπάρκεια και η αναξιοπιστία πλοίων και δρομολογίων έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην καθημερινότητά μας, αλλά και στην τουριστική μας ανάπτυξη. Και θέλω να ανακοινώσω σήμερα από δω ότι στην Ιθάκη τον Ιούνιο του 2019 θα γίνει το επόμενο συνέδριο Μικρών Νησιών όπου θα έχει σαν θέμα τις συγκοινωνίες.
Ήρθαμε, λοιπόν, σε αυτό το συνέδριο με σαφείς θέσεις και προτάσεις.
Η πρώτη και κυρίαρχη από τις βασικές μας θέσεις είναι ότι η συγκοινωνία και οι μεταφορές αποτελούν βασικό δημόσιο αγαθό και υποχρέωση της Πολιτείας είναι να το διασφαλίζει ισότιμα για όλους τους πολίτες της. Οφείλει να αποτελεί πάγια και κοινή θέση της Νησιωτικής Αυτοδιοίκησης, το γεγονός ότι οι ακτοπλοϊκές μεταφορές είναι δημόσιο αγαθό. Υπάρχει σαφώς ένα κενό βιωσιμότητας των επιχειρήσεων στις άγονες γραμμές, καθώς και μη ορθολογική τιμολόγηση των υπηρεσιών στις βιώσιμες γραμμές. Το κράτος πρέπει να καλύψει με συγκεκριμένους μηχανισμούς αυτά τα κενά, λαμβάνοντας μέτρα για την αντιμετώπισή τους. Προς τούτο υπάρχουν ασφαλώς μελέτες και προτάσεις, εμείς θα θέλαμε εδώ να προκρίνουμε την αξιοποίηση υπερεθνικών μηχανισμών χρηματοδότησης και εγγυοδοσίας, όπως το Ταμείο Συνοχής και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα, και γενικά τις διαδικασίες αξιοποίησης σύγχρονων εναλλακτικών χρηματοδοτικών σχημάτων και εργαλείων.
Δεύτερη βασική μας θέση είναι ότι η Νησιωτικότητα, ειδικά μιας χώρας όπως είναι η Ελλάδα, μπορεί και οφείλει να αποτελέσει μοχλό πίεσης αλλά και ευκαιρία προς εκμετάλλευση προς πάσα κατεύθυνση. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, θεωρούμε σημαντικό να συνεχιστούν και να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες επιμήκυνσης της ελληνικής τουριστικής περιόδου, με περισσότερη προσοχή στα μικρά νησιά.
Τρίτη θέση μας είναι η δημιουργία νέων εθνικών πολιτικών που θα αναγνωρίζουν την ιδιομορφία, τις ανάγκες και την διαφορετικότητα κάθε νησιού και θα τονίζουν την αρμοδιότητα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης τόσο στον σχεδιασμό των συγκοινωνιών-μεταφορών, όσο και τον έλεγχο της λειτουργίας τους. Η ενδοπεριφερειακή συνοχή πρέπει να ενισχυθεί σημαντικά, ειδικά σε μια Περιφέρεια σαν την ΠΙΝ, που βρίσκεται στην 4η θέση νησιωτικών εδαφών στο σύνολο της χώρας. Η ενίσχυση της αποκέντρωσης και η ισχυροποίηση της Αυτοδιοίκησης στις νησιωτικές περιοχές είναι θεμελιώδης ανάγκη σήμερα ειδικά στα μικρά νησιά, που ωφελούνται σημαντικά εάν αποτελούν αυτόνομους Δήμους. Στο ίδιο πλαίσιο, θα βλέπαμε θετικά τη δημιουργία ενός ενιαίου κέντρου λήψης αποφάσεων με ισχυρή συμμετοχή και γνωμοδοτική ικανότητα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το οποίο θα οργανώνει, θα συντονίζει, θα εποπτεύει και θα ελέγχει το έργο των συγκοινωνιών-μεταφορών στον νησιωτικό χώρο.
Τέταρτη βασική μας θέση είναι η ανάγκη να δούμε το ζήτημα των συγκοινωνιών «έξω από το κουτί», καινοτομικά, να σκεφτούμε λύσεις συνδυασμένων μεταφορών, συνδέσεις ακτοπλοϊκών γραμμών, συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, αλλά και νέα μέσα με αποδεδειγμένη ωφέλεια και λειτουργικότητα για τα νησιά, όπως είναι τα υδροπλάνα. Οι χρήσεις συνδυασμένων / πολυτροπικών μεταφορών επιβατών και εμπορευμάτων είναι πλέον η ενδεδειγμένη οδός σε πολλές χώρες της Ευρώπης και έχουν δώσει καλά παραδείγματα. Η επίτευξη ενδοπεριφερειακής διασύνδεσης με πλοία σύγχρονα και ασφαλή, καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία πραγμάτων.
Πέμπτη θέση μας αποτελεί το πάγιο αίτημα της ασφάλειας για τους κατοίκους των νησιών μας, είτε αυτό έχει να κάνει με την συγκοινωνιακή αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών, π.χ., υγείας, είτε με πρόβλεψη για πλοίο ασφαλείας σε περιπτώσεις που τα καράβια παύουν να εκτελούν δρομολόγια για διάφορους λόγους (επισκευές, απεργιακές κινητοποιήσεις κλπ).
Η μείωση των τιμών στις συγκοινωνίες και τις μεταφορές είναι πάγια θέση όλων των νησιών και ασφαλώς η θεσμοθέτηση και εφαρμογή του «μεταφορικού ισοδύναμου» για την εξισορρόπηση κόστους μεταφοράς ανθρώπων και αγαθών μεταξύ νησιωτικής και ηπειρωτικής Ελλάδας είναι ένα σωστό βήμα προς τη αυτή την κατεύθυνση. Περιμένουμε να δούμε αποτελέσματα και αναλύσεις που θα μας επιτρέψουν να μεγιστοποιήσουμε τα οφέλη αυτού του θεσμού στην πράξη.
Συνοψίζω ολοκληρώνοντας: με βάση την εμπειρία μας ως δημοτική αρχή ενός μικρού, ανερχόμενου νησιωτικού δήμου και ζώντας καθημερινά τα προβλήματα και τον διαρκή αγώνα που απαιτείται για να γίνει ένα βήμα μπροστά, πιστεύουμε πως είναι πλέον καιρός να ξεκινήσει ένας διάλογος, μια ευρεία διαβούλευση φορέων, προκειμένου να διατυπωθούν προτάσεις για ένα σύγχρονο και ολοκληρωμένο σύστημα νησιωτικών συγκοινωνιών και μεταφορών, με έμφαση στην αποκέντρωση, την εξεύρεση εθνικών, κοινοτικών ή και ιδιωτικών πόρων και την ενίσχυση της θέσης και της αρμοδιότητας της Αυτοδιοίκησης στις νησιωτικές περιοχές.
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΓΕΡ. ΣΤΑΝΙΤΣΑΣ
ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΙΘΑΚΗΣ
